PALE NA MOKRO CFA
Pale na mokro CFA (Continuous Flight Auger) są formowane z zastosowaniem świdra ciągłego. Wykonanie polega na wwierceniu w grunt ciągłego świdra ślimakowego na pełną długość pala. W procesie pogrążania świdra grunt jest częściowo rozpychany na boki, a częściowo wynoszony na powierzchnię terenu. W czasie podciągania świdra, przez przewód rdzeniowy jest tłoczony (pod ciśnieniem) beton. Specjalnie dobrana mieszanka betonowa powinna całkowicie wypełnić przestrzeń pod świdrem. Bezpośrednio po betonowaniu wprowadza się zbrojenie. Cały proces jest kontrolowany i nadzorowany, a dla każdego pala sporządzana jest metryka.
Technologia pali na mokro CFA jest powszechnie stosowana w wielu krajach, w tym również w Polsce. Najczęściej używa się pali CFA o średnicy 0,40 – 1,0 m (czasami 1,2 m); średnica przewodu rdzeniowego wynosi 70-150 mm. Długość pali zależy od warunków w podłożu gruntowym i zawiera się w przedziale 10-30 m.
W typowych palach stosunek średnicy rury rdzeniowej do zewnętrznej średnicy ślimaka wynosi ok 0,30 – 0,35. Istnieją świdry o znacznie większej średnicy rury rdzeniowej, a stosunek średnic (rury rdzeniowej do ślimaka) jest ok. 0,80. Pale CFA tego rodzaju są stosowane w gruncie o małej wytrzymałości na ścinanie – umożliwiają wprowadzenie kosza zbrojeniowego do wnętrza rury rdzeniowej, przed betonowaniem.
Jak dobrze wykonać pale na mokro CFA
Wykonanie „dobrego” pala CFA, to znaczy takiego, w którym objętość gruntu rozepchniętego jest większa od objętości gruntu przemieszczonego, wymaga:
- Na początku wiercenia – użycia dodatkowej pionowej siły nacisku,
- Po przekroczeniu pewnej głębokości krytycznej – użycia jedynie odpowiednio dużego momentu obrotowego.
Niezbędny nacisk pionowy oraz moment obrotowy zwiększają się wraz ze zwiększeniem stosunku średnicy rury rdzeniowej do zewnętrznej średnicy świdra ślimakowego. Należy także zauważyć, że w niektórych przypadkach niemożliwe jest wiercenie bez rozluźnienia gruntu, które powoduje zmniejszenie nośności pala CFA. Dodatkowo doświadczona załoga nie może dopuścić do zatrzymania postępu świdra przy włączonych obrotach, gdyż świder zamiast wkręcać się pracuje jak przenośnik śrubowy, tworząc pustki wokół siebie. Żądaną głębność osiąga się przy jak najmniejszej liczbie obrotów świdra.
Niekorzystne zjawiska w czasie wykonywania pali na mokro CFA
Zjawiska występujące w czasie wiercenia i obserwacje terenowe pozwalają stwierdzić, że w przypadku pali CFA bardzo ważna jest prawidłowa technologia wykonania pala oraz wiedza i doświadczenie załogi wykonującej pale CFA. Zachowanie właściwych rygorów technologicznych jest istotne w przypadku pali wykonywanych w gruncie niespoistym, a szczególnie piaszczystym. Dotyczy to głównie fazy wiercenia i betonowania. Firma ZRB Kamil podczas wiercenia pali na mokro CFA używa maszyn o momencie obrotowym i sile nacisku dostosowanym do wymiarów pala i rodzaju gruntu, aby nie dopuścić do wynoszenia z otworu zbyt dużej ilości gruntu. Skok świdra powinien być stały na całej jego długości.
Bardzo ważny jest początek formowania pala CFA. Świder jest podnoszony pionowo do góry z jednoczesnym podaniem betonu pod ciśnieniem. Jest to bardzo trudny problem uniknięcia gruntu przy podstawie pala. Istnieje kilka sposobów rozwiązania takiego problemu, np. wtórne dowiercanie już w czasie podawania mieszanki betonowej.
Dotychczasowa praktyka i obserwacje terenowe wskazują, że stopień rozluźnienia gruntu w rejonie pali CFA zależy od:
- Rodzaju gruntu,
- Stanu wyjściowego zagęszczenia podłoża gruntowego,
- uwarstwienia podłoża,
- kolejności położenia warstw gruntu niespoistego i/lub spoistego,
- parametrów danej technologii, w tym mocy maszyny , prędkości obrotowej, prędkości pogrążania, zakończenia rury rdzeniowej przy podstawie pala, techniki, początku betonowania, ciśnienia betonu.
W razie pytań odnośnie wykonania pali CFA, specjaliści z naszego katowickiego zakładu pozostają do dyspozycji Klientów. Zapraszamy do kontaktu wszystkich, którzy mają pytania dotyczące pali na mokro CFA, lub chcieliby omówić szczegóły współpracy.